Urządzenia wyjścia video

Urządzenia wyjścia video Ustawianie MTRR Jest WYSOCE wskazane sprawdzenie, czy rejestry MTRR są ustawione prawidłowo, ponieważ mogą dać duży wzrost wydajności. Wykonaj cat /proc/mtrr: --($:~)-- cat /proc/mtrr reg00: base=0xe4000000 (3648MB), size= 16MB: write-combining, count=9 reg01: base=0xd8000000 (3456MB), size= 128MB: write-combining, count=1 Widać mojego Matroksa G400 z 16MB pamięci. Wydałem tę komendę z XFree 4.x.x, które ustawiają MTRR automatycznie. Jeżeli nie zadziałało, trzeba to ustawić ręcznie. Przede wszystkim musisz znaleźć adres bazowy. Możesz to zrobić na 3 sposoby: z komunikatów startowych X11, na przykład: (--) SVGA: PCI: Matrox MGA G400 AGP rev 4, Memory @ 0xd8000000, 0xd4000000 (--) SVGA: Linear framebuffer at 0xD8000000 z /proc/pci (użyj polecenia lspci -v): 01:00.0 VGA compatible controller: Matrox Graphics, Inc.: Unknown device 0525 Memory at d8000000 (32-bit, prefetchable) z komunikatów sterownika mga_vid w jądrze (użyj dmesg): mga_mem_base = d8000000 Znajdźmy teraz rozmiar pamięci. Jest to bardzo łatwe, po prostu zamień rozmiar RAMu na karcie graficznej na system szesnastkowy lub użyj tej tabelki: 1 MB0x100000 2 MB0x200000 4 MB0x400000 8 MB0x800000 16 MB0x1000000 32 MB0x2000000 Znasz już adres bazowy i rozmiar pamięci. Ustawmy więc rejestry MTRR! Na przykład dla powyższej karty Matrox (base=0xd8000000) z 32MB RAMu (size=0x2000000) po prostu wykonaj: echo "base=0xd8000000 size=0x2000000 type=write-combining" > /proc/mtrr Nie wszystkie procesory obsługują MTRR. Na przykład starsze K6-2 (jakieś 266MHz, stepping 0) nie obsługują MTRR, ale stepping 12 już tak (wykonaj cat /proc/cpuinfo aby sprawdzić). Wyjścia video dla tradycyjnych kart graficznych Xv W XFree86 4.0.2 lub nowszym możesz używać sprzętowego YUV poprzez rozszerzenie XVideo. To tego używa opcja . Ten sterownik obsługuje także regulację jasności/kontrastu/nasycenia/itp. (chyba, że używasz starego, powolnego kodeka DirectShow DivX, który to obsługuje wszędzie). Spójrz na stronę man. Aby to zadziałało upewnij się, że: Masz XFree86 4.0.2 lub nowsze (starsze nie mają XVideo) Twoja karta obsługuje przyśpieszanie sprzętowe (współczesne karty to robią) X ładuje rozszerzenie XVideo, zwykle wygląda to tak: (II) Loading extension XVideo w /var/log/XFree86.0.log To ładuje tylko rozszerzenie XFree86. W dobrej instalacji jest to zawsze włączone i nie oznacza to że obsługa XVideo w karcie jest załadowana. Twoja karta obsługuje Xv pod Linuksem. Aby sprawdzić, spróbuj xvinfo, wchodzące w skład dystrybucji XFree86. Powinno wyświetlić długi tekst podobny do tego: X-Video Extension version 2.2 screen #0 Adaptor #0: "Savage Streams Engine" number of ports: 1 port base: 43 operations supported: PutImage supported visuals: depth 16, visualID 0x22 depth 16, visualID 0x23 number of attributes: 5 (...) Number of image formats: 7 id: 0x32595559 (YUY2) guid: 59555932-0000-0010-8000-00aa00389b71 bits per pixel: 16 number of planes: 1 type: YUV (packed) id: 0x32315659 (YV12) guid: 59563132-0000-0010-8000-00aa00389b71 bits per pixel: 12 number of planes: 3 type: YUV (planar) (...etc...) Karta musi obsługiwać formaty "YUY2 packed" i "YV12 planar", aby mogła być używana z MPlayerem. I na koniec sprawdź, czy MPlayer został skompilowany z obsługą Xv. Wykonaj mplayer -vo help | grep xv . Jeżeli została wbudowana obsługa Xv to powinien się pojawić podobny wiersz: xv X11/Xv Karty 3dfx Starsze sterowniki 3dfx znane były z tego, że miały problemy z akceleracją XVideo. Nie obsługiwały ani przestrzeni kolorów YUY2, ani YV12. Sprawdź czy masz XFree86 w wersji 4.2.0 lub nowszej, działają one dobrze z YV12 i YUY2. Poprzednie wersje, z 4.1.0 włącznie, wywalały się na YV12. Jeżeli napotkasz na dziwne działanie używając , spróbuj SDL (także ma XVideo) i zobacz, czy to pomaga. Dokładniejsze instrukcje są w sekcji SDL. LUB, spróbuj NOWEGO sterownika ! Zajrzyj do sekcji tdfxfb Karty S3 S3 Savage3D powinny działać. Jeżeli masz Savage4 używaj XFree86 4.0.3 lub nowszego (gdyby występowały problemy z obrazem, spróbuj ustawić głębię kolorów na 16bpp). Jeżeli chodzi o S3 Virge: obsługuje ona Xv, ale jest bardzo wolna, więc najlepiej ją sprzedaj. Teraz dostępny jest natywny sterownik bufora ramek (framebuffer) dla kart S3 Virge, podobny do tdfxfb. Ustaw swój bufor ramek (np. dodaj "" do parametrów swojego kernela) i używaj ( i także mogą okazać się przydatne). Obecnie niejasne jest, które modele kart Savage nie mają sprzętowej obsługi YV12 i robią to programowo (co jest wolne). Jeżeli podejrzewasz o to swoją kartę, zdobądź nowsze sterowniki, lub grzecznie poproś o sterownik z obsługą MMX/3DNow! na liście dyskusyjnej MPlayer-users. Karty nVidia nVidia nie zawsze jest dobrym wyborem dla Linuksa ... Sterownik XFree86 o otwartych źródłach obsługuje większość tych kart, lecz w niektórych wypadkach będziesz zmuszony używać binarnych sterowników o zamkniętych źródłach (do pobrania ze strony nVidii). Jeżeli chcesz uzyskać przyspieszenie 3D to zawsze będziesz potrzebować tych sterowników. karty Riva 128 nie obsługują XVideo nawet ze sterownikami nVidii :( Zażalenia składaj do nVidii. Jednakże MPlayer zawiera sterownik VIDIX obsługujący większość kart nVidia. Obecnie znajduje się w stadium beta i ma pewne ograniczenia. Więcej informacji znajdziesz w sekcji nVidia VIDIX. Karty ATI Sterowniki GATOS (których powinieneś używać, chyba że masz Rage128 lub Radeon) mają standardowo włączone VSYNC. Znaczy to, że szybkość dekodowania (!) jest zsynchronizowana z częstotliwością odświeżania obrazu. Jeżeli odtwarzanie wydaje Ci się powolne, spróbuj w jakiś sposób wyłączyć VSYNC, lub ustaw częstotliwość odświeżania na n*(fps filmu) Hz. Radeon VE - jeżeli potrzebujesz X, używaj XFree86 4.2.0 lub nowszego. Brak obsługi wyjścia TV. Oczywiście w MPlayerze możesz uzyskać przyśpieszane wyświetlanie, z lub bez wyjścia TV. Żadne biblioteki czy X nie są do tego potrzebne. Poczytaj sekcję o VIDIX. Karty NeoMagic Te karty można znaleźć w wielu laptopach. Musisz używać XFree86 4.3.0 lub nowszych, lub sterowników Stefana Seyfried'a obsługujących Xv. Po prostu wybierz ten, który pasuje do Twojej wersji XFree86. XFree86 4.3.0 zawierają obsługę Xv, lecz Bohdan Horst wysłał małą łatkę na źródła XFree86, która przyśpiesza operacje na buforze ramki (framebuffer) nawet czterokrotnie. Ta łatka została uwzględniona w XFree86 CVS i powinna znaleźć się w następnej wersji po 4.3.0 Aby umożliwić odtwarzanie zawartości o rozmiarach DVD zmodyfikuj swój XF86Config w następujący sposób: Section "Device" [...] Driver "neomagic" Option "OverlayMem" "829440" [...] EndSection Karty Trident Jeżeli chcesz używać Xv z kartą Trident, to jeśli nie działa z 4.1.0, zainstaluj XFree 4.2.0. 4.2.0 obsługuje pełnoekranowe Xv w karcie Cyberblade XP. Alternatywą jest sterownik VIDIX dla karty Cyberblade/i1. Karty Kyro/PowerVR Jeżeli chcesz używać Xv z kartą opartą na Kyro (na przykład Hercules Prophet 4000XT), powinieneś ściągnąć sterowniki ze strony PowerVR. DGA WSTĘP Celem tego dokumentu jest wyjaśnienie w kilku słowach, czym ogólnie jest DGA i co może zrobić sterownik do MPlayera (i czego nie może). CO TO JEST DGA DGA to skrót od Direct Graphics Access (Bezpośredni Dostęp do Grafiki) i jest dla programu sposobem ominięcia serwera X i bezpośrednią modyfikację pamięci bufora ramki (framebuffer). Technicznie mówiąc, działa to w ten sposób, że pamięć bufora ramki mapowana jest na zakres pamięci Twojego procesu. Jądro pozwala na to tylko gdy masz prawa administratora (superuser). Możesz je uzyskać logując się jako root lub ustawiając bit SUID na pliku wykonywalnym MPlayera (nie zalecane). Istnieją dwie wersje DGA: DGA1 używane przez XFree 3.x.x i DGA2, które pojawiło się w XFree 4.0.1. DGA1 zapewnia jedynie bezpośredni dostęp do bufora ramki, w sposób opisany powyżej. Aby zmienić rozdzielczość sygnału video będziesz musiał polegać na rozszerzeniu XVidMode. DGA2 łączy cechy rozszerzenia XVidMode z możliwością zmiany głębi wyświetlania, więc możesz mając uruchomiony serwer X w 32 bitowej głębi przełączać się na 15 bitów i vice versa. Jednakże DGA ma pewne wady. Jest poniekąd zależne od układu graficznego jakiego używasz, a także od implementacji sterownika video (w serwerze X) sterującego układem. Nie działa to więc na każdym systemie... INSTALOWANIE OBSŁUGI DGA W MPLAYERZE Przede wszystkim upewnij się, że X ładuje rozszerzenie DGA. Spójrz na /var/log/XFree86.0.log: (II) Loading extension XFree86-DGA XFree86 4.0.x lub nowsze jest wysoce wskazane! Sterownik DGA MPlayera jest wykrywany automatycznie przez ./configure. Możesz także wymusić jego obsługę poprzez . Jeżeli sterownik nie mógł przełączyć się na niższą rozdzielczość, poeksperymentuj z opcjami (tylko w X 3.3.x), , , aby znaleźć tryb wyświetlania, który odpowiada filmowi. Na razie nie ma żadnego konwertera :( Stań się użytkownikiem root. DGA wymaga praw superużytkownika, aby móc zapisywać bezpośrednio do pamięci video. Jeżeli chcesz posługiwać się DGA jako zwykły użytkownik, zainstaluj MPlayera w trybie SUID root: chown root /usr/local/bin/mplayer chmod 750 /usr/local/bin/mplayer chmod +s /usr/local/bin/mplayer Teraz DGA działa także dla zwykłego użytkownika. Zagrożenie bezpieczeństwa To jest poważne zagrożenie bezpieczeństwa! Nigdy nie rób tego na serwerze, ani na komputerze dostępnym dla innych osób, ponieważ mogą one zdobyć prawa roota poprzez MPlayera z ustawionym SUID root. Teraz użyj opcji i już! (mam nadzieję:) Powinieneś także spróbować czy działa u Ciebie opcja ! Jest wiele szybsza! ZMIANA ROZDZIELCZOŚCI Sterownik DGA zezwala na zmianę rozdzielczości sygnału wyjściowego. Eliminuje to potrzebę (wolnego) programowego skalowania i równocześnie zapewnia wyświetlanie pełnoekranowe. W warunkach idealnych rozdzielczość zostałaby zmieniona na dokładnie taką samą (z zachowaniem formatu obrazu) jak dane video, ale serwer X pozwala stosować tylko tryby predefiniowane w /etc/X11/XF86Config (/etc/X11/XF86Config-4 dla XFree 4.X.X). Są one definiowane przez tak zwane "modelines" (wiersze trybów) i zależą od możliwości Twojego sprzętu. serwer X skanuje przy starcie ten plik konfiguracyjny i wyłącza tryby nie pasujące do Twojego sprzętu. Aby się dowiedzieć, które tryby przetrwały ten proces sprawdź plik /var/log/XFree86.0.log. Te wpisy działają z układem Riva128, przy użyciu modułu sterownika nv.o (moduł serwera X): Section "Modes" Identifier "Modes[0]" Modeline "800x600" 40 800 840 968 1056 600 601 605 628 Modeline "712x600" 35.0 712 740 850 900 400 410 412 425 Modeline "640x480" 25.175 640 664 760 800 480 491 493 525 Modeline "400x300" 20 400 416 480 528 300 301 303 314 Doublescan Modeline "352x288" 25.10 352 368 416 432 288 296 290 310 Modeline "352x240" 15.750 352 368 416 432 240 244 246 262 Doublescan Modeline "320x240" 12.588 320 336 384 400 240 245 246 262 Doublescan EndSection DGA i MPLAYER DGA jest używane w dwóch miejscach w MPlayerze: można go używać przez sterownik SDL () oraz bezpośrednio przez sterownik DGA (). To, co zostało napisane powyżej, jest prawdziwe dla obu; w następnych sekcjach wyjaśnię, jak działa sterownik DGA dla MPlayera. WŁASNOŚCI Sterownik DGA wywoływany jest poprzez podanie w wierszu poleceń. Standardowym zachowaniem jest zmiana rozdzielczości na jak najbardziej pasującą do obrazu. Świadomie ignorowane są opcje i (zmiana trybu wyświetlania oraz wyświetlanie pełnoekranowe) - sterownik zawsze próbuje pokryć jak największą powierzchnię ekranu poprzez zmianę trybu wyświetlania, dzięki temu nie marnuje mocy procesora na skalowanie obrazu. Jeżeli nie podoba Ci się dobrany tryb, możesz sam go określić, korzystając z opcji oraz . Jeżeli podasz opcję , sterownik DGA wyświetli między innymi listę wszystkich obsługiwanych w tej chwili trybów, dostępnych w Twoim pliku konfiguracyjnym XF86Config. Mając DGA2 możesz zmusić je także do wyświetlania obrazu w określonej głębi, używając opcji . Prawidłowymi głębiami są 15, 16, 34 i 32. Od Twojego sprzętu zależy, czy są one obsługiwane natywnie, czy też dokonywana jest konwersja (możliwe, że powolna). Jeżeli jesteś takim szczęśliwcem, że masz wystarczająco dużo pamięci pozaekranowej (offscreen memory) aby zmieścił się tam cały obraz, sterownik DGA użyje podwójnego buforowania. Efektem będzie płynniejsze odtwarzanie filmu. Sterownik poinformuje Cię czy podwójne buforowanie jest włączone czy nie. Podwójne buforowanie oznacza, że następna ramka Twojego filmu jest rysowana w pamięci pozaekranowej w czasie gdy obecna ramka jest wyświetlana. Gdy następna ramka będzie gotowa, układ graficzny zostanie poinformowany o lokalizacji nowej ramki w pamięci i po prostu sięgnie tam po dane aby je wyświetlić. W międzyczasie poprzedni bufor w pamięci zostanie ponownie wypełniony kolejnymi danymi video. Podwójne buforowanie może być włączane opcją oraz może być wyłączane opcją . Obecnie standardowym zachowaniem jest wyłączone podwójne buforowanie. Jeśli używasz sterownika DGA wyświetlanie OSD (On Screen Display - wyświetlanie na ekranie) działa wyłącznie z włączonym podwójnym buforowaniem. Jednakże włączenie podwójnego buforowania może zaowocować dużym spadkiem szybkości (na moim K6-II+ 525 używało dodatkowe 20% czasu procesora!) w zależności od implementacji DGA dla Twojego sprzętu. KWESTIA SZYBKOŚCI Ogólnie rzecz biorąc, dostęp do bufora ramki poprzez DGA powinien być przynajmniej tak szybki, jak podczas używania sterownika X11, z dodatkową korzyścią uzyskania pełnoekranowego obrazu. Procentowe wartości szybkości wyświetlane przez MPlayera należy interpretować ostrożnie. Na przykład przy korzystaniu ze sterownika X11 nie jest uwzględniany czas potrzebny serwerowi X na rysowanie. Podłącz terminal do portu szeregowego swojego komputera i uruchom top aby zobaczyć co się na prawdę dzieje w Twoim komputerze. Generalnie przyśpieszenie przy używaniu DGA w stosunku do "normalnego" używania X11 bardzo zależy od Twojej karty graficznej i od tego, jak dobrze zoptymalizowany jest moduł do serwera X. Jeżeli masz wolny system, lepiej używaj 15 lub 16 bitowej głębi kolorówi, ponieważ wymaga ona tylko połowy przepustowości pamięci w porównaniu do głębi 32 bitowej. Używanie 24 bitowej głębi jest dobrym pomysłem, nawet jeśli Twoja karta natywnie obsługuje tylko 32 bitową głębię, ponieważ 24 bitowa głębia przesyła 25% mniej danych w porównaniu do w pełni 32 bitowego trybu. Widziałem pewne pliki AVI odtwarzane na Pentium MMX 266. Na AMD K6-2 powinno działać od 400MHz. ZNANE BŁĘDY Według niektórych deweloperów XFree DGA jest niezłą bestią. Mówią oni, że lepiej go nie używać, ponieważ jego implementacja nie zawsze jest bezbłędna dla każdego sterownika XFree. Istnieje błąd związany z XFree 4.0.3 i sterownikiem nv.o objawiający się dziwnymi kolorami. Sterowniki ATI wymagają wielokrotnego przełączania trybu po użyciu DGA. Niektóre sterowniki po prostu nie wracają do normalnej rozdzielczości (użyj Ctrl+Alt+Keypad + oraz Ctrl+Alt+Keypad - aby przełączać się ręcznie). Niektóre sterowniki wyświetlają dziwne kolory. Niektóre sterowniki kłamią na temat rozmiaru pamięci, którą mapują na przestrzeń adresową procesu. Przez to vo_dga nie będzie używać podwójnego buforowania (SIS?). Niektóre sterowniki nie zwracają żadnego poprawnego trybu. W tym wypadku sterownik DGA się wywali mówiąc Ci o bezsensownym trybie 100000x100000 (lub podobnym). OSD działa tylko z włączonym podwójnym buforowaniem (w przeciwnym razie migocze). SDL SDL (Simple Directmedia Layer) jest w gruncie rzeczy zunifikowanym interfejsem video/audio. Programy, które go używają, wiedzą tylko o SDL, a nie o sterownikach audio lub video, których używa SDL. Na przykład port Dooma używający SDL może działać korzystając z svgalib, aalib, X, fbdev i innych, musisz tylko określić (na przykład) sterownik video, którego chcesz użyć. Wybór następuje poprzez zmienną środowiskową SDL_VIDEODRIVER. No, teoretycznie. W MPlayerze używaliśmy programowego skalowania sterownika SDL dla X11, dla kart/sterowników, które nie obsługują XVideo, dopóki nie zrobiliśmy własnego (szybszego, lepszego) programowego skalowania. Używaliśmy także jego wyjścia aalib, ale teraz mamy własny sterownik, który jest wygodniejszy. Jego tryb DGA był lepszy od naszego... aż do niedawna. Rozumiesz już? :) Pomaga także z niektórymi wadliwymi sterownikami/kartami w przypadku, gdy odtwarzanie kuleje (nie z powodu wolnego systemu) lub gdy dźwięk jest opóźniony. Wyjście video SDL obsługuje wyświetlanie napisów pod filmem, na czarnym pasku (jeżeli obecny). SVGAlib INSTALACJA Będziesz musiał zainstalować svgalib i jej pakiet rozwojowy, aby MPlayer zbudował swój własny sterownik SVGAlib (automatycznie wykrywane, lecz można wymusić). Nie zapomnij przerobić /etc/vga/libvga.config, tak aby svgalib współdziałało z Twoją kartą i monitorem. Nie używaj opcji ponieważ włącza ona skalowanie programowe, które jest powolne. Jeżeli naprawdę tego potrzebujesz, używaj opcji , która produkuje obraz złej jakości, ale jest nieco szybsza. OBSŁUGA EGA (4BPP) SVGAlib zawiera EGAlib i MPlayer może wyświetlać każdy film w 16 kolorach. Użyteczne jest to w następujących zestawieniach: karta EGA z monitorem EGA: 320x200x4bpp, 640x200x4bpp, 640x350x4bpp karta EGA z monitorem CGA: 320x200x4bpp, 640x200x4bpp bpp (bity na piksel) musi być ręcznie ustawione na 4: Film prawdopodobnie musi być przeskalowany tak, aby pasował do trybu EGA: -vf scale=640:350 lub -vf scale=320:200 Aby to osiągnąć, musimy sięgnąć po metodę skalowania szybką, lecz złej jakości: -sws 4 Możliwe, że trzeba wyłączyć automatyczną korekcję proporcji obrazu: -noaspect Z praktyki wiem, że najlepszą jakość obrazu na ekranach EGA można osiągnąć poprzez lekkie zmniejszenie jasności: . Musiałem także zmniejszyć częstotliwość próbkowania, ponieważ dźwięk 44kHz był popsuty: . OSD i napisy możesz włączyć tylko przy pomocy filtru . Dokładne parametry znajdziesz na stronie man. Wyjście bufora ramki (FBdev) ./configure automatycznie wykrywa, czy zbudować wyjście FBdev. Więcej informacji znajdziesz w dokumentacji bufora ramki w źródłach jądra (Documentation/fb/*). Jeżeli Twoja karta nie obsługuje standardu VBE 2.0 (starsze karty ISA/PCI, takie jak S3 Trio64), lecz VBE 1.2 (lub starsze?): cóż, pozostaje VESAfb, ale będziesz musiał załadować SciTech Display Doctor (dawniej UniVBE) przed zabootowaniem Linuksa. Użyj dyskietki startowej DOS lub czegoś innego. Nie zapomnij zarejestrować swojej kopii UniVBE ;)) Wyjście FBdev przyjmuje kilka dodatkowych parametrów: Określa urządzanie bufora ramki, którego użyć (domyślnie: /dev/fb0) Nazwa trybu do użycia (zgodnie z /etc/fb.modes) Plik konfiguracyjny trybów (domyślnie: /etc/fb.modes) ważne wartości, patrz example.conf Jeżeli chcesz się przełączyć na określony tryb, użyj mplayer -vm -fbmode nazwa_trybu nazwa_pliku Samo wybierze najbardziej odpowiedni tryb z /etc/fb.modes. Można użyć także wraz z opcjami oraz . Opcja jest obsługiwana wyłącznie gdy format (pixel format) filmu pasuje do formatu (pixel format) obrazu. Zwróć uwagę na wartość bpp. Sterownik fbdev próbuje użyć bieżącej wartości, chyba że użyjesz opcji . Opcja nie jest obsługiwana (użyj ). Nie możesz używać trybów 8bpp (lub mniej). Możesz chcieć wyłączyć kursor: echo -e '\033[?25l' lub setterm -cursor off oraz wygaszacz ekranu: setterm -blank 0 Aby z powrotem włączyć kursor: echo -e '\033[?25h' lub setterm -cursor on Zmiana trybów FBdev nie działa z buforem ramki VESA, i nie proś o to, ponieważ nie jest to ograniczenie MPlayera. Bufor ramki Matrox (mga_vid) Ta sekcja traktuje o obsłudze układu BES (Back-End Scaler) na kartach Matrox G200/G400/G450/G550 przez sterownik mga_vid z jądra. Ma on sprzętowy VSYNC z potrójnym buforowaniem. Działa na konsoli framebuffer oraz w X. Tylko dla Linuksa! Na systemach nie-Linuksowych (testowane na FreeBSD) używaj zamiast tego VIDIX! Instalacja Przed użyciem musisz skompilować mga_vid.o: cd drivers make Następnie stwórz urządzenie (device) /dev/mga_vid: mknod /dev/mga_vid c 178 0 oraz załaduj sterownik poprzez: insmod mga_vid.o Powinieneś sprawdzić rozmiar wykrywanej pamięci używając polecenia dmesg. Jeżeli zwracana wartość jest zła użyj opcji: (najpierw rmmod mga_vid), podaj rozmiar pamięci na karcie (w MB): insmod mga_vid.o mga_ram_size=16 Aby moduł był ładowany/usuwany automatycznie w razie potrzeby: najpierw wstaw następujący wiersz na końcu /etc/modules.conf: alias char-major-178 mga_vid Następnie skopiuj moduł mga_vid.o we właściwe miejsce w /lib/modules/wersja jądra/gdzieś. Po czym uruchom depmod -a Teraz musisz (ponownie) skompilować MPlayera, ./configure wykryje /dev/mga_vid i zbuduje sterownik "mga". Używanie go w MPlayerze uzyskuje się poprzez jeżeli masz konsolę matroxfb, lub pod XFree86 3.x.x lub 4.x.x. Sterownik mga_vid współpracuje z Xv. Plik urządzenia (device file) /dev/mga_vid może być odczytywany aby uzyskać pewne informacje, na przykład poprzez cat /dev/mga_vid i można do niego pisać, by zmienić jasność: echo "brightness=120" > /dev/mga_vid Obsługa 3dfx YUV Ten sterownik używa bufora ramki tdfx w jądrze aby odtwarzać filmy z przyśpieszeniem YUV. Będziesz potrzebował jądra z obsługą tdfxfb. Będziesz także musiał odpowiednio skompilować MPlayera. ./configure --enable-tdfxfb Wyjście OpenGL MPlayer obsługuje wyświetlanie filmów używając OpenGL, lecz jeśli Twoja platforma/sterownik obsługuje Xv, jak powinno być w przypadku PeCetów z Linuksem, używaj Xv. Wydajność OpenGL jest znacząco mniejsza. Jeżeli masz implementację X11 bez obsługi Xv, OpenGL jest sensowną alternatywą. Niestety nie wszystkie sterowniki to obsługują. Sterowniki Utah-GLX (dla XFree86 3.3.6) obsługują to w każdej karcie. Szczegóły ich instalacji dostępne są na stronie . XFree86(DRI) 4.0.3 i nowsze obsługują OpenGL w kartach Matrox i Radeon, 4.2.0 i nowsze obsługują Rage128. Na znajdziesz instrukcję ściągania i instalacji. Podpowiedź od jednego z naszych użytkowników: wyjście video GL może być użyte aby uzyskać wyjście TV z vsync. Będziesz musiał ustawić zmienną środowiskową (przynajmniej dla nVidia): export __GL_SYNC_TO_VBLANK=1 AAlib - wyświetlanie w trybie tekstowym AAlib jest biblioteką do wyświetlania grafiki w trybie tekstowym, używając potężnego silnika renderującego ASCII. Istnieje wiele programów już ją obsługujących, takich jak Doom, Quake, etc. MPlayer zawiera świetnie działający sterownik. Jeżeli ./configure wykryje zainstalowane aalib, zostanie zbudowany sterownik aalib libvo. Możesz używać następujących klawiszy w oknie AA, aby zmienić opcje renderowania: KlawiszAkcja 1 zmniejsz kontrast 2 zwiększ kontrast 3 zmniejsz jasność 4 zwiększ jasność 5 włącz/wyłącz szybkie renderowanie 6 ustaw tryb ditheringu (brak, error distribution, Floyd Steinberg) 7 odwróć obraz 8 przełączanie kontroli między aa i MPlayerem Następujące opcje mogą być użyte w wierszu poleceń: zmiana koloru OSD Zmiana koloru napisów gdzie V jest jednym z: 0 (normalny), 1 (ciemny), 2 (pogrubiony), 3 (pogrubiona czcionka), 4 (odwrócony), 5 (specjalny). AAlib samo w sobie ma wiele opcji. Poniżej znajduje się kilka ważniejszych: Ustawia sugerowany sterownik aa (X11, curses, Linux) Używa wszystkich 256 znaków. Używa 8-bitowego ASCII Wyświetla wszystkie opcje aalib Renderowanie bardzo obciąża CPU, zwłaszcza przy użyciu AA-on-X (aalib w X), a zajmuje mniej CPU na standardowej, nie-framebufferowej konsoli. Użyj SVGATextMode, aby ustawić duży tryb tekstowy i baw się dobrze! (drugi monitor z kartą Hercules wymiata:)) (ale moim skromnym zdaniem możesz użyć opcji aby uzyskać grafikę na hgafb:) Użyj opcji , jeżeli Twój komputer nie jest na tyle szybki, aby wyrenderować wszystkie ramki! Odtwarzając w terminalu osiągniesz lepszą szybkość i jakość używając sterownika Linux, a nie curses (). Jednakże będziesz potrzebował praw zapisu na /dev/vcsa<terminal>! Nie jest to wykrywane automatycznie przez aalib, ale vo_aa próbuje znaleźć najlepszy tryb. Spójrz na , jest tam więcej informacji o dostrajaniu. <systemitem class="library">libcaca</systemitem> - Color ASCII Art library (biblioteka kolorowego ASCII-Art) Biblioteka libcaca jest bibiloteką produkującą tekst zamiast pikseli, może więc pracować na starszych kartach graficznych oraz terminalach tekstowych. Jest podobna do słynnej biblioteki AAlib. libcaca potrzebuje do pracy terminalu, powinna więc działać na wszystkich systemach Uniksowych (włącznie z Mac OS X), używając biblioteki slang lub biblioteki ncurses, w DOSie używając biblioteki conio.h i w systemach Windowsowych używając slang lub ncurses (poprzez emulację Cygwin) bądź conio.h. Jeżeli ./configure wykryje libcaca, to zostanie zbudowany sterownik caca libvo. Różnice między <systemitem class="library">AAlib</systemitem> są następujące: 16 dostępnych kolorów na wyjściu znakowym (256 par kolorów) dirthering obrazu kolorowego Lecz <systemitem class="library">libcaca</systemitem> ma także następujące ograniczenia: brak obsługi jasności, kontrastu, gammy Aby zmienić opcje renderowania, możesz użyć następujących klawiszy w oknie caca: KlawiszAkcja d Przełączanie metod ditheringu libcaca. a Przełączanie anyaliasingu (wygładzania) libcaca. b Przełączanie tła libcaca. <systemitem class="library">libcaca</systemitem> będzie także szukać następujących zmiennych środowiskowych: Ustawia zalecany sterownik caca, np. ncurses, slang, x11. Określa liczbę wierszy i kolumn, np. 128x50. Określa jakiej użyć czcionki, np. fixed, nexus. Jeżeli Twój komputer nie jest wystarczająco szybki, aby renderować wszystkie ramki, użyj opcji . VESA - wyjście na VESA BIOS Ten sterownik został zaprojektowany i napisany jako ogólny sterownik dla dowolnej karty, która ma BIOS zgodny z VESA VBE 2.0. Inną zaletą tego sterownika jest to, że próbuje on wymusić włączenie wyjścia TV. VESA BIOS EXTENSION (VBE) Version 3.0, z dnia 16 września 1998 (Strona 70) mówi:

Podwójne kontrolery (Dual-Controller Designs) VBE 3.0 obsługuje podwójne kontrolery zakładając, że zwykle obydwa kontrolery są dostarczane przez tego samego OEM, pod kontrolą pojedynczego ROM BIOSu na karcie graficznej. Jest możliwe ukrycie przed aplikacją, że obecne są dwa kontrolery. Ograniczeniem tego jest brak możliwości równoczesnego używania niezależnych kontrolerów, ale pozwala aplikacjom wypuszczonym przed VBE 3.0 na normalne działanie. Funkcja VBE 00h (zwróć informację o kontrolerze) zwraca połączone informacje o obydwóch kontrolerach, włącznie z połączoną listą dostępnych trybów. Gdy aplikacja wybiera tryb, włączany jest odpowiedni kontroler. Każda z pozostałych funkcji VBE operuje później na aktywnym kontrolerze.

Są więc szanse, że używając tego sterownika uzyskasz działające wyjście TV. (Zgaduję, że często wyjście TV jest samodzielnym układem (standalone head), lub przynajmniej samodzielnym wyjściem.) ZALETY Jest szansa, że będziesz mógł oglądać filmy nawet, gdy Linux nie wie, jakiego sprzętu używasz. Nie ma potrzeby instalowania jakichkolwiek rzeczy związanych z grafiką (takich jak X11 (AKA XFree86), fbdev i tak dalej) na Twoim Linuksie. Ten sterownik można uruchamiać z trybu tekstowego. Jest szansa że uzyskasz działające wyjście TV. (Jest tak przynajmniej w przypadku kart ATI). Ten sterownik wywołuje procedurę obsługi przerwania 10h (int 10h handler), nie jest więc emulatorem - odwołuje się do rzeczywistych rzeczy rzeczywistego BIOSu w trybie rzeczywistym (real-mode). (tak naprawdę, to w trybie vm86, ale działa równie szybko). Możesz używać VIDIX, uzyskując przez to przyśpieszone wyświetlanie video oraz wyjście TV w tym samym czasie! (Zalecane dla kart ATI.) Jeżeli masz VESA VBE 3.0+ i określiłeś gdzieś (w pliku konfiguracyjnym lub w wierszu poleceń), uzyskasz najwyższą możliwą częstotliwość odświeżania (Używając General Timing Formula (Ogólnej Formuły Taktowania)). Aby to włączyć, musisz określić wszystkie opcje monitora. WADY Działa tylko na systemach x86. Może być używane tylko przez użytkownika root. Obecnie jest dostępne tylko dla Linuksa. Nie używaj tego sterownika wraz z GCC 2.96! Nie będzie działać! OPCJE WIERSZA POLECEŃ DLA VESA obecnie rozpoznawane: dga, aby wymusić tryb dga oraz nodga, aby wyłączyć tryb dga. W trybie dga możesz włączyć podwójne buforowanie opcją . Informacja: możesz pominąć te parametry, aby włączyć automatyczne wykrywanie trybu dga. ZNANE PROBLEMY I ICH OBEJŚCIA Jeżeli zainstalowałeś czcionkę NLS (Native Language Support - Obsługa Języka Rodzimego) w swoim Linuksie i używasz sterownika VESA z trybu tekstowego to po zakończeniu MPlayera będziesz miał załadowaną czcionkę ROM zamiast narodowej. Możesz z powrotem załadować czcionkę narodową używając na przykład narzędzia setsysfont z dystrybucji Mandrake/Mandriva. (Podpowiedź: To samo narzędzie jest używane do lokalizacji fbdev). Niektóre Linuksowe sterowniki grafiki nie aktualizują aktywnego trybu BIOS w pamięci DOS. Więc jeżeli masz taki problem - zawsze używaj trybu VESA tylko z trybu tekstowego. W przeciwnym wypadku tryb tekstowy (#03) i tak będzie włączany i będziesz musiał restartować komputer. Często po zakończeniu pracy sterownika VESA dostajesz czarny ekran. Aby przywrócić ekran do stanu oryginalnego po prostu przełącz się na inną konsolę (wciskając Alt+F<x>) po czym przełącz się z powrotem na poprzednią konsolę w ten sam sposób. Aby uzyskać działające wyjście TV musisz mieć podłączony odbiornik TV przed włączeniem swojego PC, ponieważ video BIOS inicjalizuje się tylko podczas procedury POST X11 Unikaj, jeśli to możliwe. Wyjście na X11 (używa rozszerzenia współdzielonej pamięci) nie używa żadnego przyśpieszania sprzętowego. Obsługuje (przyśpieszane przez MMX/3DNow/SSE, lecz ciągle wolne) skalowanie programowe. Użyj opcji . Większość kart ma obsługę sprzętowego skalowania, warto więc użyć dla nich opcji lub dla kart Matrox. Problemem jest to, że sterowniki do większości kart nie obsługują sprzętowego przyśpieszenia na wyjściu na drugi monitor (second head)/TV. W takim przypadku widać zielone/niebieskie okno zamiast filmu. To tutaj przydaje się ten sterownik, lecz potrzebujesz potężnego CPU aby używać programowego skalowania. Nie używaj programowego wyjścia SDL + skalowania, jakość obrazu jest o wiele gorsza! Skalowanie programowe jest bardzo wolne, lepiej spróbuj zmienić tryb video. Jest to bardzo proste. Spójrz na wiersze trybów sekcji DGA i wstaw je do swojego XF86Config. Jeżeli masz 4.x.x: użyj opcji . Zmieni ona rozdzielczość na taką jaką ma twój film. Jeżeli nie: W XFree86 3.x.x: musisz poruszać się po dostępnych rozdzielczościach poprzez kombinacje klawiszy Ctrl+Alt+Keypad + oraz Ctrl+Alt+Keypad -. Jeżeli nie możesz znaleźć trybów, które wstawiłeś, przeszukaj komunikaty XFree86. Niektóre sterowniki nie mogą używać niskich pixelclock (częstotliwości taktowania układu RAMDAC), które są wymagane dla trybów o niskiej rozdzielczości. VIDIX WSTĘP VIDIX jest skrótem od VIDeo Interface for *niX (Interfejs VIDeo dla *niXów). VIDIX został zaprojektowany i napisany jako interfejs dla szybkich sterowników działających w przestrzeni użytkownika (user-space), zapewniających taką samą wydajność, jak mga_vid dla kart Matrox. Jest także wysoce przenośny (portable). Ten interfejs został zaprojektowany jako próba dopasowania istniejących interfejsów przyśpieszanego video (znanych jako mga_vid, rage128_vidm radeon_vid, pm3_vid) do ustalonego schematu. Zapewnia wysokopoziomowy interfejs dla układów znanych jako BES (BackEnd Scalers) lub OV (Video Overlay - nakładka video). Nie zapewnia on niskopoziomowego interfejsu do tworów znanych jako serwery grafiki. (nie chcę współzawodniczyć z zespołem X11 w przełączaniu trybów graficznych). Innymi słowy, głównym celem tego interfejsu jest maksymalizacja szybkości odtwarzania video. ZASTOSOWANIE Możesz używać samodzielnego sterownika wyjścia video: . Ten sterownik został stworzony jako interfejs X11 dla technologii VIDIX. Wymaga serwera X i może pracować tylko pod nim. Zwróć uwagę na to, że stosowany jest bezpośredni dostęp do sprzętu i omijany jest sterownik X, pixmapy przechowywane (cached) w pamięci karty mogą zostać uszkodzone. Możesz temu zapobiec ograniczając ilość używanej przez X pamięci poprzez opcję "VideoRam" w sekcji "device". Powinieneś ustawić to na rozmiar pamięci na karcie minus 4MB. Jeżeli masz mniej niż 8MB pamięci video (video RAM), możesz użyć zamiast tego opcji "XaaNoPixmapCache" w sekcji "screen". Istnieje konsolowy sterownik VIDIX: . Wymaga on dla większości kart działającego i zainicjalizowanego bufora ramki (albo po prostu zapaskudzisz sobie ekran). Otrzymasz podobny efekt jak przy lub . Jednakże karty nVidia są zdolne do wyświetlania w pełni graficznego obrazu w konsoli całkowicie tekstowej. Więcej informacji znajdziesz w sekcji nvidia_vid. Żeby pozbyć się tekstu na ramkach i mrugającego kursora, wypróbuj coś w rodzaju setterm -cursor off > /dev/tty9 (zakładając, że do tej pory nie używałeś tty9) a potem przełącz się na tty9. Z drugiej strony, powinno dać video odtwarzające się "w tle", chociaż działanie tego zależy od prawidłowego funkcjonowania koloru kluczowego. Możesz użyć podurządzenia (subdevice) VIDIX, które zostało dodane do rozmaitych sterowników wyjścia video, takich jak: (tylko Linux) oraz . W rzeczywistości nie ma znaczenia, który sterownik wyjścia video jest używany z VIDIX. WYMAGANIA Karta graficzna powinna pracować w trybie graficznym (z wyjątkiem kart nVidia z w/w sterownikiem wyjścia ). Sterownik wyjścia video MPlayera powinien znać aktywny tryb video, a także powinien być w stanie przekazać podurządzeniu VIDIX niektóre cechy serwera. METODY UŻYWANIA Gdy VIDIX używany jest jako podurządzenie () konfiguracja trybu video jest dokonywana przez urządzenie wyjścia video (w skrócie vo_server). Możesz więc przekazać MPlayerowi takie same ustawienia jak dla vo_server. Dodatkowo rozumie on ustawienie jako globalnie widoczny parametr. (Zalecam używanie tego ustawienia z VIDIX przynajmniej dla kart ATI). Jeżeli chodzi o , to obecnie rozpoznaje następujące opcje . Możesz także określić sterownik VIDIX jako trzeci podargument w wierszu poleceń: mplayer -vo xvidix:mga_vid.so -fs -zoom -double plik.avi lub mplayer -vo vesa:vidix:radeon_vid.so -fs -zoom -double -bpp 32 plik.avi Ale jest to niebezpieczne i nie powinieneś tego robić. W tym przypadku podany sterownik zostanie wymuszony i rezultat może być nieprzewidywalny (może zawiesić Twój komputer). Powinieneś to robić TYLKO, jeśli jesteś całkowicie pewien, że zadziała, a MPlayer nie robi tego automatycznie. Proszę, powiadom o tym deweloperów. Prawidłowym sposobem jest używanie VIDIX bez żadnych argumentów, aby umożliwić automatyczne wykrywanie sterownika. Ponieważ VIDIX wymaga bezpośredniego dostępu do sprzętu, musisz uruchamiać MPlayera jako root lub ustawić bit SUID na binarce MPlayera (Ostrzeżenie: Jest to zagrożenie bezpieczeństwa!). Alternatywnie możesz używać specjalnego modułu jądra, takiego jak ten: Ściągnij rozwojową wersję svgalib (na przykład 1.9.17) LUB ściągnij stąd wersję stworzoną przez Alexa specjalnie do użytku z MPlayerem (nie potrzebuje ona do kompilacji źródeł svgalib) Skompiluj moduł w katalogu svgalib_helper (jeżeli ściągnąłeś źródła ze strony svgalib to można go znaleźć wewnątrz katalogu svgalib-1.9.17/kernel/) i załaduj go (insmod). Aby utworzyć odpowiednie urządzenia (devices) w katalogu /dev, wykonaj jako root make device w katalogu svgalib_helper. Przenieś katalog svgalib_helper do mplayer/main/libdha/svgalib_helper. Wymagane jeżeli ściągnąłeś źródła ze strony svgalib: usuń komentarz przed wierszem CFLAGS zawierający ciąg "svgalib_helper" z libdha/Makefile. Przekompiluj i zainstaluj libdha Karty ATI Obecnie większość kart ATI jest obsługiwana natywnie, od Mach64 do najnowszych Radeonów. Są dwie skompilowanie binarki: radeon_vid dla Radeonów oraz rage128_vid dla kart Rage 128. Możesz wymusić jedną z nich lub pozwolić systemowi VIDIX na autodetekcję dostępnych sterowników. Karty Matrox Matrox G200, G400, G450 i G550 zgłoszono jako działające. Sterownik obsługuje korektory (equalizery) video i powinien być prawie tak szybki jak bufor ramki Matrox Karty Trident Jest dostępny sterownik dla układu Trident Cyberblade/i1, który można znaleźć na płytach głównych VIA Epia. Sterownik ten został napisany przez (i jest pod opieką) Alastaira M. Robinsona. Karty 3DLabs Chociaż istnieje sterownik dla układów 3DLabs GLINT R3 oraz Permedia3, to nikt go nie testował (sprawozdania są mile widziane). Karty nVidia Unikalną cechą sterownika nvidia_vid jest jego zdolność do wyświetlania obrazu na zwykłej, czysto tekstowej konsoli - bez magicznych X, bufora ramki, czy czegokolwiek. W tym celu będziemy musieli użyć wyjścia video , jak w pokazuje poniższy przykład: mplayer -vo cvidix przyklad.avi Karty SiS Jest to kod wysoce eksperymentalny, tak jak nvidia_vid. Przetestowano go na SiS 650/651/740 (najczęściej używane układy w minimalistycznych pecetach "Shuttle XPC" z płytami SiS). Czekamy na raporty! DirectFB

"DirectFB jest biblioteką graficzną, która była tworzona z myślą o systemach typu embedded. Oferuje ona maksymalną przyśpieszaną sprzętowo wydajność przy minimalnym zużyciu zasobów i minimalnym narzucie biblioteki. " - cytat z

Nie będę tu podawał cech DirectFB. Chociaż MPlayer nie jest obsługiwany jako "dostawca video" dla DirectFB, ten sterownik wyjścia umożliwi odtwarzanie video poprzez DirectFB. Będzie ono - oczywiście - przyśpieszane. Na moim Matroksie G400 szybkość DirectFB była taka sama jak XVideo. Zawsze próbuj używać najnowszej wersji DirectFB. Możesz używać opcji DirectFB w wierszu poleceń, używając opcji . Wyboru warstwy można dokonać metodą podurządzenia. Przykład: (standardową jest warstwa -1 : autodetekcja) DirectFB/Matrox (dfbmga) Przeczytaj proszę główną sekcję DirectFB, znajdziesz tam ogólne informacje. Ten sterownik wyjścia video włączy CRTC2 (na drugim wyjściu z karty) w kartach Matrox G400/G450/G550, wyświetlając obraz niezależnie od pierwszego wyjścia z karty. Ville Syrjala ma na swojej stronie domowej README oraz HOWTO wyjaśniające, jak uruchomić wyjście TV DirectFB w kartach Matrox. Pierwszą wersją DirectFB, jaką udało nam się uruchomić była 0.9.17 (wadliwa, potrzebuje łatki surfacemanager z powyższego URL). Port kodu CRTC2 do mga_vid jest od lat w planach. Mile widziane są łatki. Dekodery MPEG Wejście i wyjście DVB MPlayer obsługuje karty z układem Siemens DVB, od producentów takich, jak: Siemens, Technotrend, Galaxis czy Hauppauge. Najnowsze sterowniki DVB są dostępne na stronie Linux TV. Jeżeli chcesz programowego transkodowania, powinieneś dysponować procesorem z zegarem co najmniej 1GHz. Configure powinien wykryć Twoją kartę DVB. Jeżeli tak się nie stało, możesz wymusić obsługę DVB używając ./configure --enable-dvb Jeżeli Twoje nagłówki 'ost' znajdują się w niestandardowym miejscu, ustaw ścieżkę przy pomocy ./configure --extra-cflags=katalog ze źródłami DVB/ost/include Po czym skompiluj i zainstaluj jak zwykle. ZASTOSOWANIE Sprzętowego dekodowania (odtwarzanie standardowych plików MPEG-1/2) można dokonać tą komendą: mplayer -ao mpegpes -vo mpegpes plik.mpg|vob Programowe dekodowanie oraz transkodowanie różnych formatów do MPEG-1 można uzyskać używając polecenia podobnego do: mplayer -ao mpegpes -vo mpegpes twójplik.roz mplayer -ao mpegpes -vo mpegpes -vf expand twójplik.roz Zauważ, że karty DVB obsługują tylko rozdzielczość pionową równą 288 i 576 dla PAL oraz 240 i 480 dla NTSC. Musisz przeskalować obraz, dodając , z wybraną wysokością i szerokością do opcji . Karty DVB akceptują różne szerokości, takie jak 720, 704, 640, 512, 480, 352 itp. i dokonują sprzętowego skalowania w kierunku horyzontalnym, więc w większości przypadków nie musisz skalować horyzontalnie. Dla MPEG-4 (DivX) 512x384 (proporcje 4:3) wypróbuj: mplayer -ao mpegpes -vo mpegpes -vf scale=512:576 Jeżeli masz film w formacie panoramicznym i nie chcesz go skalować do pełnej wysokości, możesz użyć filtru aby dodać czarne paski. Aby wyświetlić MPEG-4 (DivX) 640x384, wypróbuj: mplayer -ao mpegpes -vo mpegpes -vf expand=640:576 plik.avi Jeżeli twój CPU jest za wolny na pełnowymiarowy MPEG-4 (DivX) 720x576, spróbuj przeskalować w dół: mplayer -ao mpegpes -vo mpegpes -vf scale=352:576 plik.avi Jeżeli to nie poprawiło szybkości, spróbuj także pionowego skalowania w dół: mplayer -ao mpegpes -vo mpegpes -vf scale=352:288 plik.avi Dla OSD i napisów użyj cechy OSD filtru expand. Zamiast lub , użyj więc (piąty parametr na końcu umożliwi renderowanie (wyświetlanie) OSD). Możesz chcieć przesunąć obraz trochę w górę, aby zyskać więcej miejsca na napisy. Możesz także chcieć przesunąć napisy w górę, jeżeli znajdują się poza ekranem TV, użyj opcji , aby to dopasować ( jest dobrym wyborem). Aby odtwarzać filmy z liczbą klatek na sekundę inną niż 25 na telewizorze PAL lub na wolnym CPU, dodaj opcję . Zachowanie proporcji plików MPEG-4 (DivX) oraz optymalne parametry skalowania (sprzętowe poziome i programowe pionowe z zachowaniem odpowiednich proporcji), można uzyskać przy użyciu nowego filtru dvbscale: dla TV 4:3: -vf dvbscale,scale=-1:0,expand=-1:576:-1:-1:1 dla TV 16:9: -vf dvbscale=1024,scale=-1:0,expand=-1:576:-1:-1:1 Cyfrowa telewizja (moduł wejścia DVB) Możesz użyć swojej karty DVB do oglądania cyfrowej telewizji. Powinieneś mieć zainstalowane programy scan oraz szap/tzap/czap/azap; wszystkie są w paczce ze sterownikami. Sprawdź czy Twoje sterowniki działają prawidłowo używając programu takiego jak dvbstream (jest on podstawą modułu wejścia DVB). Teraz powinieneś ułożyć plik ~/.mplayer/channels.conf zgodnie ze składnią akceptowaną przez szap/tzap/czap/azap lub kazać scan zrobić to za Ciebie. Jeżeli masz kartę więcej niż jednego typu (np. ATSC, satelita, kablówka, z nadajnika naziemnego), to możesz zapisać swoje pliki kanałów jako: ~/.mplayer/channels.conf.sat (satelita), ~/.mplayer/channels.conf.ter (naziemna), ~/.mplayer/channels.conf.cbl (kablówka), oraz ~/.mplayer/channels.conf.atsc dając w ten sposób MPlayerowi wskazówkę aby używał tych plików zamiast ~/.mplayer/channels.conf, a Ty musisz tylko określić, której karty użyć. Upewnij się, że w channels.conf masz tylko kanały niekodowane (Free to Air). W przeciwnym razie MPlayer będzie próbował przeskoczyć do następnego widzialnego kanału, lecz może to zająć trochę czasu jeżeli wystąpuje po sobie wiele kanałów kodowanych. W polach audio i video możesz użyć rozszerzonej składni: (każdy maksymalnie dla 6 pidów); W tym przypadku MPlayer uwzględni w strumieniu wszystkie podane pidy, plus pid 0 (zawierający PAT). Zachęcamy do uwzględnienia w każdym wierszu pidu PMT (jeżeli go znasz) dla określanego kanału. Inne możliwe zastosowania: pid televideo, druga ścieżka dźwiękowa, itp. Jeśli MPlayer często uskarża się na Too many video/audio packets in the buffer (za dużo pakietów video/audio w buforze) albo jeśli zauważysz rosnący brak synchronizacji między audio a video spróbuj użyć demuksera MPEG-TS z libavformat, dodając do wiersza poleceń. Aby wyświetlić pierwszy z kanałów obecnych na Twojej liście, uruchom mplayer dvb:// Jeżeli chcesz oglądać określony kanał, na przykład R1, uruchom mplayer dvb://R1 Jeżeli masz więcej niż jedną kartę, będziesz musiał określić numer karty, na której jest widoczny kanał (np. 2), korzystając z następującej składni: mplayer dvb://2@R1 Aby przełączać kanały używaj klawiszy h (następny) oraz k (poprzedni) lub skorzystaj z menu OSD). Jeżeli Twój ~/.mplayer/menu.conf zawiera wpis <dvbsel>, taki jak ten w przykładowym pliku etc/dvb-menu.conf (którym możesz nadpisać ~/.mplayer/menu.conf), w menu głównym pokaże się podmenu, które zezwoli Ci na wybór jednego kanału z obecnych w Twoim channels.conf, możliwe, że poprzedzone menu z listą dostępnych kart, jeżeli więcej niż jedna nadaje się do użytku MPlayerem. Jeżeli chcesz zapisać program (audycję) na dysku, użyj mplayer -dumpfile r1.ts -dumpstream dvb://R1 Jeżeli chcesz nagrać go w innym formacie (przekodowując go), możesz zamiast tego użyć polecenia podobnego do mencoder -o r1.avi -ovc xvid -xvidencopts bitrate=800 -oac mp3lame -lameopts cbr:br=128 -pp=ci dvb://R1 Na stronie man znajdziesz listę opcji, które możesz przekazać modułowi wejścia DVB. PRZYSZŁOŚĆ Jeżeli masz pytania lub chcesz otrzymywać przyszłe ogłoszenia, a także wziąć udział w dyskusjach na ten temat, przyłącz się do naszej listy dyskusyjnej MPlayer-DVB. Proszę pamiętaj, że językiem listy jest angielski. W przyszłości możesz się spodziewać zdolności wyświetlania OSD i napisów przy użyciu wbudowanej obsługi OSD przez karty DVB, a także bardziej płynnego odtwarzania filmów innych niż 25fps oraz transkodowania w czasie rzeczywistym MPEG-2 i MPEG-4 (częściowa dekompresja). DXR2 MPlayer obsługuje sprzętowo przyśpieszane odtwarzanie przy użyciu karty DXR2. Przede wszystkim będziesz potrzebował poprawnie zainstalowanych sterowników DXR2. Sterowniki i instrukcję instalacji możesz znaleźć na stronie Centrum zasobów DXR2 (DXR2 Resource Center). ZASTOSOWANIE Włącz wyjście TV. lub Włącz wyjście nakładki w X11. Ta opcja używana jest do sterowania sterownikiem DXR2. Układ nakładki (overlay chipset) używany w DXR2 jest dość kiepskiej jakości, ale standardowe ustawienia powinny działać u wszystkich. OSD może być użyte z nakładką (nie na TV) poprzez rysowanie go kolorem kluczowym (colorkey). Ze standardowymi ustawieniami koloru kluczowego możesz uzyskać różne rezultaty, zwykle będziesz widział kolor kluczowy dookoła znaków lub inny śmieszny efekt. Jeżeli dobrze dostosujesz ustawienia koloru kluczowego, powinieneś uzyskać akceptowalne wyniki. Listę dostępnych opcji znajdziesz na stronie man. DXR3/Hollywood+ MPlayer obsługuje sprzętowo przyśpieszane odtwarzanie na kartach Creative DXR3 oraz Sigma Designs Hollywood Plus. Obie te karty używają układu dekodującego em8300 firmy Sigma Designs. Przede wszystkim będziesz potrzebował poprawnie zainstalowanych sterowników DXR3/H+ w wersji 0.12.0 lub nowszej. Sterowniki i instrukcję ich instalacji możesz znaleźć na stronie DXR3 & Hollywood Plus dla Linuksa. configure powinno wykryć Twoją kartę automatycznie, kompilacja powinna przebiec bez problemu. ZASTOSOWANIE włącza nakładkę zamiast wyjścia TV. Do działania wymaga poprawnie skonfigurowanych ustawień nakładki. Najłatwiejszym sposobem konfiguracji nakładki jest odpalenie autocal. Następnie uruchom MPlayera z wyjściem dxr3 oraz z wyłączoną nakładką; uruchom dxr3view. W dxr3view możesz dostrajać ustawienia nakładki i oglądać efekty na bieżąco, być może będzie to w przyszłości obsługiwane przez GUI MPlayera. Po poprawnym ustawieniu nakładki nie będziesz już musiał używać dxr3view. włącza buforowanie z wyprzedzeniem (prebuffering). Prebuffering jest możliwością układu em8300, która umożliwia przetrzymywanie w pamięci więcej niż jednej ramki video na raz. Oznacza to, że MPlayer uruchomiony z włączonym prebufferingiem będzie próbował cały czas utrzymywać wypełniony bufor. Jeżeli masz wolną maszynę, MPlayer będzie używał prawie lub dokładnie 100% CPU. Jest to szczególnie powszechne przy odtwarzaniu czystych strumieni MPEG (takich jak DVD, SVCD itd.). MPlayer wypełni bufor bardzo szybko, ponieważ nie będzie musiał przekodowywać strumienia do MPEG. Z prebufferingiem odtwarzanie video jest dużo mniej wrażliwe na inne programy wykorzystujące CPU. Nie będzie gubił ramek, chyba że inne aplikacje będą wykorzystywały CPU przez dłuższy czas. Uruchamiany bez prebufferingu, em8300 jest o wiele bardziej wrażliwy na obciążenie CPU, włączenie opcji jest więc wysoce wskazane aby uniknąć dalszej utraty synchronizacji. włączy nowy mechanizm synchronizacji (sync-engine). Jest to na razie funkcja eksperymentalna. Z włączonym sync wewnętrzny zegar em8300 będzie cały czas monitorowany. Gdy zacznie się różnić od zegara MPlayera zostanie zresetowany, czego skutkiem będzie opuszczenie przez em8300 wszystkich opóźnionych ramek. ustawi standard TV dla DXR3 bez potrzeby używania zewnętrznych narzędzi, takich jak em8300setup. Poprawnymi standardami są: 5 = NTSC, 4 = PAL-60, 3 = PAL. Specjalne standardy to 2 (automatyczne dostrojenie używające PAL/PAL-60) oraz 1 (automatyczne dostrojenie używające PAL/NTSC); decydują one, którego standardu użyć patrząc na ilość klatek na sekundę filmu. norm = 0 (standardowe) nie zmienia bieżącego standardu. = numer urządzenia, którego możesz użyć, jeżeli masz więcej niż jedną kartę em8300. Każda z tych opcji może być pominięta. spisuje się doskonale przy odtwarzaniu filmów MPEG-4 (DivX). Niektórzy miewają problemy podczas odtwarzania plików MPEG-1/2 korzystając z opcji prebuf. Spróbuj najpierw bez żadnych opcji. Jeżeli będziesz miał problemy z synchronizacją lub z napisami DVD, wypróbuj . Ustawia wyjście audio, gdzie X jest numerem urządzenia (0 jeżeli pojedyncza karta). em8300 nie potrafi odgrywać dźwięku o częstotliwości próbkowania niższej niż 44100Hz. Jeżeli częstotliwość próbkowania jest niższa niż 44100Hz wybierz 44100HZ lub 48000Hz w zależności, która bardziej pasuje. Na przykład jeżeli film używa 22050Hz - wybierz 44100Hz (44100 / 2 = 22050), jeżeli używa 24000Hz - wybierz 48000Hz (48000 / 2 = 24000) i tak dalej. Nie działa to z cyfrowym wyjściem audio (). Aby oglądać zawartość nie-MPEG na em8300 (np. MPEG-4 (DivX) lub RealVideo) będziesz musiał określić filtr video MPEG-1 taki jak libavcodec (lavc). Spójrz na stronę man, aby uzyskać więcej informacji o . Obecnie nie istnieje sposób ustawienia współczynnika fps dla em8300, co oznacza, że jest on zablokowany na 30000/1001fps. Z tego powodu jest bardzo wskazane abyś używał , szczególnie jeżeli używasz buforowania z wyprzedzeniem. Dlaczego 25 a nie 30000/1001? Cóż, przy 30000/1001 odtwarzanie staje się nieco skokowe. Powód tego nie jest nam znany. Jeżeli ustawisz fps pomiędzy 25 a 27 obraz stanie się stabilny. W chwili obecnej nie możemy zrobić nic poza zaakceptowaniem tego faktu. Chociaż sterownik DXR3 może wstawić jakieś OSD w obraz MPEG-1/2/4, ma ono o wiele niższą jakość niż tradycyjne OSD MPlayera, ma także liczne problemy z odświeżaniem. Powyższy wiersz najpierw zamieni wejściowe video na MPEG-4 (jest to konieczne, przepraszamy), następnie nałoży filtr expand (rozszerzenie), który nic nie rozszerzy (-1: domyślne), ale doda normalne OSD do obrazu (robi to ta jedynka na końcu). em8300 obsługuje odtwarzanie AC3 audio (dźwięk przestrzenny) poprzez cyfrowe wyjście karty. Spójrz na opcję powyżej. Musi ona być użyta aby określić wyjście DXR3 zamiast tego z karty dźwiękowej. Inny sprzęt do wizualizacji Zr Jest to sterownik wyświetlania () dla wielu kart służących do przechwytywania/odtwarzania MJPEG (testowane z DC10+ i Buz, powinien także działać dla LML33 oraz DC10). Sterownik koduje ramkę na JPEG i wysyła ją do karty. Do konwersji na JPEG używany i wymagany jest libavcodec. Korzystając ze specjalnego trybu cinerama możesz oglądać filmy w formacie panoramicznym (wide screen), zakładając że masz dwa ekrany i dwie karty MJPEG. W zależności od rozdzielczości i ustawień jakości, sterownik ten może wymagać sporo mocy CPU. Pamiętaj, aby użyć , jeżeli Twoja maszyna jest zbyt wolna. Info: Mój AMD K6-2 350MHz jest (z ) całkiem wystarczający do oglądania materiałów o rozmiarach VCD, oraz przeskalowanych w dół filmów. Sterownik ten "rozmawia" ze sterownikiem jądra dostępnym na , musisz więc go najpierw uruchomić. Obecność karty MJPEG jest wykrywana automatycznie przez skrypt configure. Jeżeli autodetekcja zawiedzie, wymuś wykrywanie używając ./configure --enable-zr Wyjście można kontrolować licznymi opcjami. Obszerny opis opcji można znaleźć na stronie man, krótki poprzez wywołanie mplayer -zrhelp Rzeczy takie, jak skalowanie i OSD (wyświetlanie na ekranie) nie są obsługiwane przez ten sterownik, ale można je uzyskać poprzez filtry video. Załóżmy, że masz film w rozdzielczości 512x272 i chciałbyś go wyświetlić na pełnym ekranie, używając swojego DC10+. Istnieją trzy główne możliwości - możesz przeskalować film do szerokości 768, 384 lub 192. Ze względu na wydajność i jakość, wybrałbym przeskalowanie filmu do 384x204 używając szybkiego programowego skalowania w trybie bilinear. Polecenie wygląda w ten sposób: mplayer -vo zr -sws 0 -vf scale=384:204 film.avi Kadrowania można dokonać filtrem albo tym sterownikiem. Załóżmy, że Twój film jest zbyt szeroki, aby go wyświetlić na Twoim Buz i chcesz użyć , aby uczynić film mniej szerokim. Powinieneś użyć takiego polecenia: mplayer -vo zr -zrcrop 720x320+80+0 benhur.avi Jeżeli chcesz użyć filtru , wykonaj: mplayer -vo zr -vf crop=720:320:80:0 benhur.avi Dodatkowe wystąpienia wywołują tryb cinerama. Możesz na przykład rozdzielić obraz na kilka TV lub projektorów, uzyskując w ten sposób większy ekran. Powiedzmy, że masz dwa projektory, lewy podłączony do karty Buz na /dev/video1 a prawy do DC10+ na /dev/video0. Film jest w rozdzielczości 704x288. Załóżmy także, że chcesz, aby obraz z prawego projektora był czarno-biały oraz aby ramki jpeg wyświetlane z lewego projektora były jakości 10. Aby uzyskać taki efekt powinieneś wydać następujące polecenie: mplayer -vo zr -zrdev /dev/video0 -zrcrop 352x288+352+0 -zrxdoff 0 -zrbw \ -zrcrop 352x288+0+0 -zrdev /dev/video1 -zrquality 10 \ film.avi Jak pewnie zauważyłeś, opcje przed drugim odnoszą się tylko do DC10+, a opcje po drugim odnoszą się do Buz. Ilość kart uczestniczących w cinerama ograniczona jest do czterech, więc możesz zbudować ekran (ścianę video:) 2x2. Na koniec - ważna uwaga: Nie włączaj ani nie wyłączaj XawTV na urządzeniu odtwarzającym w trakcie odtwarzania - zawiesisz swój komputer. Można natomiast NAJPIERW włączyć XawTV, NASTĘPNIE włączyć MPlayera, poczekać, aż MPlayer zakończy działanie i POTEM wyłączyć XawTV. Blinkenlights Ten sterownik zdolny jest do odtwarzanie używając protokołu UDP Blinkenlights (mrugające światła - przyp. tłum.). Jeżeli nie wiesz, czym jest Blinkenlights lub jego następca - Arcade, dowiedz się. Pomimo, że prawdopodobnie jest to najrzadziej używane wyjście video, z pewnością jest najfajniejszym jakie MPlayer ma do zaoferowania. Po prostu pooglądaj kilka dokumentacyjnych filmów Blinkenlights. Na filmie Arcade możesz zobaczyć sterownik wyjściowy Blinkenlights w akcji w 00:07:50. Obsługa wyjścia TV Karty Matrox G400 Pod Linuksem istnieją dwa sposoby uruchomienia wyjścia TV na karcie Matrox G400: instrukcje dla Matrox G450/G550 znajdują się w następnej sekcji! XFree86 Używając sterownika oraz modułu HAL, dostępnego na stronie Matroksa. Będziesz miał X na TV. Ten sposób nie daje Ci przyśpieszanego odtwarzania jak pod Windowsami! Drugie wyjście ma tylko bufor ramki YUV, BES (Back End Scaler, układ skalujący YUV na kartach G200/G400/G450/G550) tam nie działa. Windowsowy sterownik jakoś to obchodzi, prawdopodobnie używając silnika (engine) 3D do powiększania, a bufora ramki YUV do wyświetlania obrazu. Jeżeli na prawdę musisz używać X, użyj opcji . Ostrzegam, że będzie to WOLNE i będzie miało włączone zabezpieczenie przed kopiowaniem Macrovision (Macrovision copy protection). (możesz "obejść" Macrovision używając tego skryptu perla). Bufor ramki (framebuffer) Używając modułów matroxfb w jądrach 2.4. 2.2 nie obsługują wyjścia TV, więc są do tego celu bezużyteczne. Musisz włączyć WSZYSTKIE specyficzne dla matroxfb podczas kompilacji (poza MultiHead) i skompilować je w moduły! Będziesz także potrzebował włączonego I2C. Wejdź do TVout i wpisz ./compile.sh. Zainstaluj TVout/matroxset/matroxset w jakimś katalogu znajdującym się w zmiennej PATH. Jeżeli nie masz zainstalowanego fbset, umieść TVout/fbset/fbset gdzieś w swojej zmiennej PATH. Jeżeli nie masz zainstalowanego con2fb, umieść TVout/con2fb/con2fb gdzieś w swojej zmiennej PATH. Następnie wejdź do katalogu TVout/ w źródłach MPlayera i uruchom ./modules jako root. Twoja konsola tekstowa wejdzie w tryb framebuffer (nie ma odwrotu!). Następnie, WYEDYTUJ i uruchom skrypt ./matroxtv. Ukaże Ci się bardzo proste menu. Naciśnij 2 i Enter. Teraz powinieneś mieć ten sam obraz na monitorze i TV. Jeżeli na obrazie TV (standardowo PAL) są jakieś paski, znaczy to, że skrypt nie był w stanie poprawnie ustawić rozdzielczości (standardowo na 640x512). Wypróbuj inne rozdzielczości z menu i/lub poeksperymentuj z fbset. Tiaa. Następnym zadaniem będzie sprawienie aby kursor na tty1 (lub innym) zniknął oraz aby wyłączyć wygaszanie ekranu. Wykonaj następujące polecenia: echo -e '\033[?25l' setterm -blank 0 lub setterm -cursor off setterm -blank 0 Możliwe, że chcesz umieścić to w skrypcie, a także wyczyścić ekran. Aby z powrotem włączyć kursor: echo -e '\033[?25h' lub setterm -cursor on Tiaa git. Rozpocznij odtwarzanie filmu przez: mplayer -vo mga -fs -screenw 640 -screenh 512 nazwa_pliku (Jeżeli używasz X, przełącz się teraz na matroxfb używając np. Ctrl+Alt+F1.) Zmień 640 oraz 512, jeżeli chcesz ustawić inną rozdzielczość... Ciesz się ultra-szybkim ultra-bajernym wyjściem TV Matroksa (lepsze niż Xv)! Konstruowanie kabla TV-out do Matroksów Nikt nie bierze na siebie żadnej odpowiedzialności za zniszczenia spowodowane tą dokumentacją. Kabel dla G400 W złączu CRTC2 na czwartej nóżce (pin) jest sygnał composite video. Uziemienie jest na szóstej, siódmej i ósmej nóżce. (info dostarczone przez Balázs Rácz) Kabel dla G450 W złączu CTRC2 na pierwszej nóżce jest sygnał composite video. Ziemia jest na piątej, szóstej, siódmej i pietnastej (5, 6, 7, 15) nóżce. (info dostarczone przez Balázs Kerekes) Karty Matrox G450/G550 Obsługa wyjścia TV dla tych kart została dodana dopiero niedawno i nie należy jeszcze do głównego drzewa jądra. . Z tego, co wiem, moduł mga_vid nie może być obecnie użyty ponieważ sterownik G450/G550 pracuje tylko w jednej konfiguracji: pierwszy układ CRTC (z wieloma możliwościami) na pierwszym ekranie (monitor) i drugi CRTC (bez BES - po objaśnienia do BES sięgnij do sekcji G400 wyżej) na TV. W chwili obecnej możesz więc używać tylko sterownika wyjścia fbdev MPlayera. Obecnie pierwszy CRTC nie może być przekierowany na drugie wyjście. Autor sterownika jądra matroxfb - Petr Vandrovec - być może zrobi obsługę tego poprzez wyświetlanie wyjścia z pierwszego CRTC na obydwa złącza jednocześnie, jak to jest w tej chwili zalecane dla G400, patrz sekcja wyżej. Potrzebną łatkę na jądro i dokładne HOWTO można ściągnąć z karty ATI WSTĘP Obecnie ATI nie chce obsługiwać pod Linuksem żadnego z układów TV-out, z powodu ich licencjonowanej technologii Macrovision. STAN KART ATI Z TV-OUT POD LINUKSEM ATI Mach64: obsługiwane przez GATOS. ASIC Radeon VIVO: obsługiwane przez GATOS. Radeon oraz Rage128: obsługiwane przez MPlayera! Sprawdź sekcje sterownik VESA oraz VIDIX. Rage Mobility P/M, Radeon, Rage 128, Mobility M3/M4: obsługiwane przez atitvout. Na innych kartach używaj sterownika VESA, bez VIDIX. Potrzebny jest jednak potężny CPU. Jedyna rzecz, którą musisz zrobić to: Mieć podłączony odbiornik TV przez uruchomieniem swojego PC, ponieważ video BIOS inicjalizuje się tylko podczas procedury POST. nVidia Najpierw MUSISZ ściągnąć sterowniki o zamkniętych źródłach z . Nie będę tutaj opisywał procesu instalacji i konfiguracji ponieważ nie jest to celem tej dokumentacji. Jeżeli XFree86, XVideo i przyśpieszanie 3D już działa prawidłowo, przerób sekcję Device swojej karty w pliku XF86Config zgodnie z poniższym wzorcem (dostosuj do swojej karty/TV): Section "Device" Identifier "GeForce" VendorName "ASUS" BoardName "nVidia GeForce2/MX 400" Driver "nvidia" #Option "NvAGP" "1" Option "NoLogo" Option "CursorShadow" "on" Option "TwinView" Option "TwinViewOrientation" "Clone" Option "MetaModes" "1024x768,640x480" Option "ConnectedMonitor" "CRT, TV" Option "TVStandard" "PAL-B" Option "TVOutFormat" "Composite" EndSection Oczywiście najważniejsza jest część TwinView. NeoMagic Układ NeoMagic można znaleźć w rożnych laptopach, niektóre wyposażone są w prosty analogowy koder TV, inne mają bardziej zaawansowaną wersję. Układ analogowy: Doniesiono nam, że dobre wyjście TV można uzyskać używając lub . Potrzebujesz wkompilowanego w jądro vesafb i przekazane do poleceń jądra: . Powinieneś uruchomić X, następnie przełączyć się do konsoli używając np. CTRL+ALT+F1. Jeżeli nie wystartujesz X przed uruchomieniem MPlayera z konsoli obraz będzie powolny i będzie się ciął (mile widziane wytłumaczenie). Zaloguj się na konsoli, a następnie wykonaj następujące polecenie: clear; mplayer -vo fbdev -zoom -cache 8192 dvd:// Powinieneś ujrzeć odtwarzany w konsoli film zajmujący około połowę ekranu LCD Twojego laptopa. Aby przełączyć się na TV naciśnij Fn+F5 trzy razy. Przetestowane na Tecra 800, jądro 2.6.15 z vesafb, ALSA v1.0.10. Układ kodujący Chrontel 70xx: Obecny w IBM thinkpad 390E, a możliwe, że także w innych Thinkpadach lub notebookach. Dla trybu PAL musisz użyć . Dla trybu NTSC - . Zapewni to funkcjonowanie wyjścia TV w następujących trybach 16 bpp i 8 bpp: NTSC 320x240, 640x480, być może także 800x600. PAL 320x240, 400x300, 640x480, 800x600. Tryb 512x384 nie jest obsługiwany przez BIOS. Musisz przeskalować obraz do innej rozdzielczości aby aktywować wyjście TV. Jeżeli widzisz obraz na ekranie w rozdzielczości 640x480 lub 800x600, lecz nie w 320x240, lub w innych mniejszych rozdzielczościach, to musisz zamienić dwie tabele w vbelib.c. Więcej szczegółów znajdziesz w kodzie funkcji vbeSetTV. W tym przypadku skontaktuj się z autorem. Znane problemy: Tylko VESA, nie są zaimplementowane ustawienia obrazu takie jak jasność, kontrast, poziom czerni (blacklevel) i filtr migotania (flickfilter).